Daar was ie dan. Die kans om even op een andere manier te genieten van de Schotse Hooglanden dan vanuit onze Lotussen. Niet dat dat gaat vervelen, maar de mogelijkheid om één van prachtige Schotse noordelijke eilanden met voeten te betreden moet je niet laten schieten. Handa Island is zo’n eiland. Alleen toegankelijk te voet, en we komen in de perfecte tijd van het jaar in de buurt, als de vogels broeden en de bloemen in bloei staan. Beter kon niet. Bijna niet. Ware het niet dat we dit eiland op de zondag zouden aandoen. En laat dat nou net niet gaan.

Op de derde dag van de NC500 – we hebben het dan over zondag 9 juni 2019 – rijden we van Rhiconich naar Ullapool. Er zit een prachtige opbouw in het anti-clockwise rijden van de NC500: de oostelijke kust waar wij beginnen is, relatief gezien, het minst spectaculair. Op dag 2 van de NC500 rijden wij de noordelijke kust van de Highlands, en dan wordt het steeds mooier. Op de 3e dag, de zondag, rijden we langs de westkust. Dit deel van de road trip is imposant. Daarom is er in het programma rekening gehouden met wat minder rij-kilometers per dag zodat er mogelijkheden zijn om wat uitstapjes te maken. Handa Island is zo’n uitstapje. Alleen, helaas vaart de ferry niet op zondag. En ook North Coast Sea Tours, die boottochten organiseren naar diverse bestemmingen aan de westkust waaronder Handa Island, heeft dan een vrije dag. Kortom, wat een mooi plan leek blijft helaas in de pijplijn zitten voor een volgende keer.

Om je toch een beetje een idee te geven over dit mooie eiland, kun je hieronder alvast van een kennismaking in tekst en foto’s genieten.

In 1847 was Handa nog bewoond en je vindt op het eiland nog archeologische overblijfselen van het oude dorp en de begraafplaatsen. De 60 bewoners van toen zijn destijds vertrokken naar Nova Scotia in Canada. Nu het eiland onbewoond is, straalt het eiland rust uit en kun je genieten van niets meer dan de geluiden van de natuur.

Handa ligt dus voor de noordwest kust van Schotland, op een steenworp van het vasteland, nog geen 20 km ten zuidwesten van Rhiconich waar we zaterdagmiddag 8 juni aankomen.

Wat maakt het eiland nu zo bijzonder, los van de rust die je er kan vinden? Handa heeft een paar prachtige parelwitte stranden, imposante kliffen met uitzicht op de Torridoniaanse zandsteenkliffen van de noordwestkust van Schotland en het is een verzamelplaats voor tussen de 100.000 en 200.000 zeevogels die juist tussen eind mei en juli hun nageslacht ter wereld brengen. Zoals gezegd vind je er Papegaaiduikers, maar daarnaast ook Alken, Zeekoeten, de Grote Skua en de Arctic Skua.

Het eiland kan alleen via een wandelpad verkend worden.

Om het leed een klein beetje te verzachten zullen we toch een bezoekje brengen aan de aanmeerplaats van de ferry, al is het maar omdat deze via prachtige singletracks bereikt wordt. Zo kunnen we in ieder geval vanaf het vasteland een blik op dit eiland werpen. Zo dichtbij maar toch zo ver weg …